अनी फेरी हाँसे,,

म हाँस्छु आजभोलि; त्यो नानी ले आफ्नो आमा देखेर हाँसो छोड्या जस्तो;
क्या मिठो छ है जिन्दगी;थाकेको बेलाको मिठो चियाको चुस्की जस्तै;
एक्पलमै ज्यान औने; सन्जिविनी भन्दा के कम? जिन्दगीको बोज हेटे जस्तो;
म त आज्कल खुबै रमौछु; कार्तिकका कुकुर देखी हाँस्छु; बिन्दास,आफ्नै ताल मा।

हिजो बाटोमा एउटा सानो बच्चोले बाबुको औला समाको देखे;
एक्दिन न त्यो औंला हुन्छ या एक्दिन बच्चोले समौन छोड्छ।
म हाँसे,,,
फेरी उता सडक पारी एउटा ठिटीलाई हेर्न थाले;सर्लक्क,,,
फेरी हाँसे,,एक्दिन फुल्छ या सुक्छ,,, सर्लक्क रहिरहदैन;
फूल ओइलाउछ; सुर्यचन्द्र अस्तौछ; फेरी हाँसे,,,

मन्दिर गये; झनै हाँसो लाग्यो; आस्तिक भेटे; नास्तिक भेटे;
आस्तिक इस्वरलाई इच्छा अनी स्वर्थपूर्ण आसले पुर्दै थिए;
नास्तिक इस्वरको पारीक्ष्या लिदै;" एस्तो भये तँलाई मान्थे;
चान्स लिएको होला; न्यूरोडमा दस रुपैयाँको चिट्ठा किने झै;
परे बमपर; नपरे केही फरक नपर्ने; अनी फेरी हाँसे,,


तिमीहरुलाई कतिको हाँसउट्छ? पक्कै उट्छ होला;
नत्र तिमीहरु अन्धो रहेछौ कि भन्ने सन्खा लाग्न सक्छ;
जतातातै उस्तै त हो नि?

sagun
October 26, 2009 at 6:42am

1 comment:

  1. its somehow related to the way i observe people...and yes i find it funny..and i often smile looking at them.......a kid playing by the streets,a man hurrrying for his office, a begger, women selling vegetables anticipating a bit more profit, reckless bike riders.......and almost anyone and everyone.......everyone has life in him/her...they have their own world....own happiness, own worries, own wishes.......life is this!!!!....different people different minds different lives......and i often compare my life with them.....m luckier than many....and many are luckier than me......:)

    ReplyDelete