दाई म त आए, खै त्यहा मन नै बसेन।
खै किन हो किन त्यहा मलाई छटपटि भयो,
त्यो उकुश मुखुशमा मैले मिठो सास फेर्न सकिन ।
त्यसैले दाई म त आए , खै त्यहा तन नै बसेन दाई।
हिजो त्यहा पुग्दा लाग्यो, अब यही संसार बनाऊला,
भुन्टीलाई यही नचौला , अनि म पनि उफ्री उफ्री नाचौला।
खै दाई तर अब सन्देह छ , भुन्टी त्यहा नाच्दिन होला।
खै किन हो किन त्यहा मलाई छटपटि भयो,
त्यो उकुश मुखुशमा मैले मिठो सास फेर्न सकिन ।
त्यसैले दाई म त आए , खै त्यहा तन नै बसेन दाई।
हिजो त्यहा पुग्दा लाग्यो, अब यही संसार बनाऊला,
भुन्टीलाई यही नचौला , अनि म पनि उफ्री उफ्री नाचौला।
खै दाई तर अब सन्देह छ , भुन्टी त्यहा नाच्दिन होला।
त्यहा उस्को बुवाको चिहान रहेछ , खै नाच्दिन होला त्यहा,
त्यसैले दाई म त आए , खै त्यहा मन नै बसेन; तन नै बसेन।
अब कहाँ जानु दाई? खै उता मैदन मा जाउ कि??
फेरी मैदन मा मन्दिर छ दाई ,
भुन्टीले नाच्दा मन्दिर टेकी-छोयी भने, बबाल मच्चिन्छ।
अब कहाँ जानु दाई? खै उता मैदन मा जाउ कि??
फेरी मैदन मा मन्दिर छ दाई ,
भुन्टीले नाच्दा मन्दिर टेकी-छोयी भने, बबाल मच्चिन्छ।
ओहो खै कहाँ जौ त दाई?
मलाई नच्नु छ आज,
मेरो भुन्टीसँग फन्-फनी।
बोल्नेले बोली राखुन दाई;सबको मुख कहाँ छोप्न सकु म?
उस्तै परे; मन्दिर छिराइदिन्छु;
उस्तै परे; कुलो छुवैदिन्छु;
मन पर्दैन मलाई यहाँको चर्या।
नाच्दा छोयिये बहाना हुन्छ;
जानेर छोए नि; घटना देखिन्छ।
" ल तै भन् न त भुन्टी कहाँ नच्ने?"
यही नाचे , ती ठिटाहरुले जिस्काउलान,
जिस्काए जिस्काउलन, नाच्देऔ।
कम्मर हल्लाई-हल्लाई नाच्देऔ।।
यत्तिकैमा आवाज सुन्निन्छ
"साले पागल यत्तिकै एक्लै नाचछस ,डोरीले बादिदिन्छु"
तर नि उ नाचीराख्छ- उस्को भुन्टीसँग उफ्री उफ्री नाचिराख्छ।
..................................................
भुन्टीको हुन? को थियिन? उस्ले बाहेक कसैले जान्दैन।
अरुले जाने पनि; कहाँ बोल्छन र?
फेरी,
कता कता भुन्टी पनि त सम्झिदी हुन उस्लाई;
भुलौन कहाँ सजिलो छ र?
sagun'e
April 8, 2009 at 8:45pm
No comments:
Post a Comment